A SONG THAT DESCRIBES ME
Toen wij nog in Duitsland woonden, was mijn achternaam nogal eens het mikpunt van grappen en grollen. ‘Buter’ in no time verbasterd tot Butter, maakte mij tot boterkoekje van de week. Dat ik zelf ook meedeed aan die namen-verhaspelarij ben ik voor het gemak vergeten. Kinderen zijn wreed tegen andere kinderen.
Mijn voornaam daarentegen was nooit meer dan een voornaam. Tot de brugklas. Ik zie mijn wiskundeleraar Mulder nog voor me. Zo’n sneue man met snor, die ieder jaar een pispaaltje uitkoos om daarmee de rest van de klas achter zich te krijgen en zich zo het komende jaar veilig te stellen van al te veel onrust, onderwijl stiekem dromend van het leven dat hij eigenlijk gewild had; als woest erotische motorrijder door Spanje crossen en chicka’s oppikken in een of andere sleazy bar. Maar elais.. hij koos voor het onderwijs.
Mulder besloot dat ik zijn slachtoffer zou worden. Direct de eerste keer dat ik naar het bord moest komen noemde hij me.. TANGA! Hilariteit alom, ook al wist meer dan de helft niet wat het nou precies was, maar genoemd worden naar een onderbroek wenst geen enkele brugpieper. Mijn grote fout was op te staan en naar het bord te lopen.
15 love voor hem.
Een paar lessen later besloot ik alle moed uit mijn 12-jarig lijfke te persen en toen het onvermijdelijke “Tanga naar het bord” uit zijn mond kwam rollen, bleef ik zitten. Mijn blik strak op mijn blokjesschrift, vulpen vastgeknepen in mijn trillende hand en huilen nader dan het lachen, maar ik bleef zitten.
Een gespannen stilte vulde de ruimte. “Tanga, kom naar het bord” klonk het nogmaals. Geen reactie van mijn kant. Tot mijn buurmeisje me aantikte en zei dat ik naar het bord moest gaan. “Nee hoor”, zei ik terwijl ik opkeek en mijn blik op hem vestigde, “als meneer Mulder wil dat ik naar voren kom, dan is hij slim genoeg om mijn naam te gebruiken.” Ik hoefde nooit meer naar voren te komen. Game set & match voor mij
Stand up for yourself
Geen opmerkingen:
Een reactie posten