A SONG THAT I WISH I COULD PLAY
In de categorie 'kennen we deze nog?' (dag-26) kan het niet anders of de bedenker van deze challenge heeft op het laatst een totale black-out gehad. Zijn geheugen heeft hem een loer gedraaid, zo als de tijd wel eens een loopje met mij kan nemen.
Ik ben geregeld de tijd kwijt. Het ene ogenblik kijk ik op mijn iPhone en heb ik nog een uur en het volgende, voor mijn gevoel een minuut of twintig later, ben ik te laat. Om gek van te worden en dus zet ik tegenwoordig mijn wekker. Opgelost voelt prettig.. tot vanavond. Tot ik met meest rode konen naar Maartje zat te staren en alleen maar purper blosjes terug zag gluren.
Toen wij in Marrakech aankwamen, wilden wij onze iPhones op de juiste tijd zetten. Het is hier namelijk vroeger dan in Nederland. Wat schetste dan ook onze plezierige verbazing, toen bleek dat ons appeltje daar allang rekening mee gehouden had. Een waarlijk fantastisch apparaat.
Inmiddels zijn we 6 dagen in dit land en hebben we een aantal malen iets meegemaakt, wat wij tot vanavond niet goed konden plaatsen. Zo was daar de afspraak in ons vorige Riad, dat wij 's avonds om acht uur mee zouden eten en Fatima de housekeeper ons vervolgens om zeven uur kwam vragen of we geen trek hadden. En terwijl wij aan het smikkelen waren, liep zij constant heen en weer want ze ging die avond nog stappen. Op een wel heel vroeg tijdstip zo vonden wij, maar ja 'ze moet morgenochtend ook weer op tijd haar bed uit'.
De dag erna hetzelfde liedje. Om acht uur 's avonds eten, maar om zeven uur kwam ze ons halen. En wij.. wij haalden onze schouders op en bedachten dat het vast iets te maken zou hebben met een andere cultuur en zo.. oiii. Onze ogen hadden echter open moeten gaan toen gisterenochtend de taxichauffeur een uur te vroeg verscheen, maar niks hoor. Niet bij ons.
Tot vanavond hebben we het niet doorgehad. Tot we ook hier eerder werden geroepen dan wij hadden afgesproken en eindelijk een kwartje viel. Mijn talenten liggen duidelijk niet op het gebied van timemanagement, maar eerder bij het dagdromen en opgaan in het moment.
Zo als bij het vioolspel van Jascha Haifetz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten