A SONG THAT I LISTEN TO WHEN I'M ANGRY
Het afgelopen jaar ben ik heel vaak heel erg boos geweest. Mijn liefstezus, vrienden en een paar ex-collega's weten daar alles van. Ik was 'zakelijk' boos. Niet verdrietig omdat mijn baan kwam te vervallen. Niet teleurgesteld omdat ik een aanbod kreeg dat op papier super oogde maar in de praktijk ontzettend demotiverend bleek te zijn en ondanks mijn pogingen er inhoudelijks weer iets van te maken strandde op de stugheid van mijn toenmalige leidinggevende.. nee IK WAS BOOS!
Niemand scheen mij te begrijpen en uiteraard had ik alleen het beste met mijn medemens voor.. de kolder! Natuurlijk niet. Ik had behoorlijk last van het Calimero-effect of Calimero-complex: 'Zij zijn groot en ik is klein.. en dat is niet eerlijk!'. Ogenschijnlijk zonder liep ik onbewust constant met zo'n halve eierschaal op mijn hoofd.
Het gevaar van die eierdop op mijn harses, weer eens wat anders dan een plaat voor de kop, was dat ik letterlijk mijn hersens afsloot voor enig volwassen betoog. Waardoor mijn omgeving me ook ging behandelen als dat klagende kind en ik me nog zieliger vond en zie daar, de vicieuze cirkel. Boosheid is natuurlijk niet goed voor lijf en geest. Het maakt me chagrijnig en die rimpel op mijn voorhoofd verwordt tot kloof waar zelfs Kreta een puntje aan kan zuigen.
Uiteindelijk heb ik een breekpunt gevonden en begint die porseleinen schaal scheurtjes te vertonen. Ik nam afscheid van een werkgever die er andere normen en waarden op na houdt dan ik en ik kan mezelf nog steeds recht in de ogen aankijken. Muziek heeft hier zeker aan bijgedragen; hoe harder hoe beter. Een speciale plaat heb ik daar niet voor. Dream on - Aerosmith does the trick, net als The House of the Rising Sun - The Animals of Pump it - The Black Eyed Peas waarbij de volumeknop steeds verder richting max. draait.
Of ik er al nu helemaal ben? Nee, een spontane lunch vanmiddag maakte duidelijk dat er nog heel wat in dat lijf van mij zit. Tijd, dat heeft het nodig en laat ik daar genoeg van hebben. Komt het in the end as usual goed met me.
Ik ben niet voor niets een zondagskind
Geen opmerkingen:
Een reactie posten